(Saye: kelime anlamı gölge demektir. Sayende de gölgende anlamına gelir) Saye köken olarak incelendiğinde ve halk ağzında incelediğinde verdiği anlamlar farklı yerlere kayabiliyor. Mesela senin sayende yaptım derken senin vesilenle oluyor fakat köken olarak irdelersek senin gölgende derken senin boyunduruğun altında gibisinden bir anlam ortaya çıkıyor. Bu da bir nevi kişinin görünen yüzüyle iç yüzü ilişkisiyle eşdeğer. İnsanda bir kelime misali yüzeysel baktığında farklı derinine indiğinde farklıdır. Yani tam olarak saf bir kelime değil bu, arada oturmayan bir parça var. Ne eş sesli ne eş sessiz belki de oldukça gürültülü bir kelime. Evet evet biraz pürüzlü bu kelime. Böyle tiz bir tonda değil.  Gaye mesela sayenin kardeşi amaç, erek demek. Bakın ne kadarda sade bir fonda. Hiçbir şey çağrıştırmıyor, zihni bulandırmıyor. Sadece nirvanadaki arzuna ulaşmayı hedefliyor. Doğanın kanunu bu olsa gerek canlı cansız bütün tezatlıklarda olduğu gibi bu kelime kardeşlerde tezat birbirlerine. Bir kelime yolunda olan harf bile girdap olabilir mi? Olabiliyormuş bir harf bile girdapken kelime olduğunda dipsiz bir kuyuya dönüşüveriyor. Kelimeler dipsiz kuyu iken siz bir de cümleye dönüşünce görün geceyi doğuran gece gibi. Hele birde şiir olsun bunlar uçsuz bucaksız evren. Kaybol kaybolabildiğin kadar. Saye sayesinde uçsuz bucaksız evreni bile altüst ettik. Bulunabilen bir kayboluş mu oldu bu? Şimdi ara kendini arayabildiğin kadar zihninin bulanıklığında.  Ama gölgende demekte kötü bir mana vermez bize. Yani gölge insanı serinletir eninde değil mi? Öyle düşünelim. Sayende serinledim. Çıkarılabilecek doğru bir anlam olsa gerek. Ama unutmayalım ki insan insanın gölgesinde serinlemez insan insanın gölgesinde ısınır.